 |
| വിദൂരതയുടെ യാമങ്ങളില്‍ പോയ് മറഞ്ഞ സൂര്യനായി നിലാപെയ്യും നേരം ഞാന്‍ കാത്തിരുന്നു രാവുണരും നേരം കുളിരേകും മഞ്ഞുതുളളി തന്‍ നറു സ്പര്‍ശമായി നീ എന്നരികില്‍ ചേരവേ ഒരിക്കലും മാഞ്ഞിടല്ലെന്ന് ഒരായിരം വട്ടം കേണു ഞാനെകിലും രാവുറങ്ങും നേരമെന്നെ തനിച്ചാക്കി നീ അകന്നിരുന്നു ബാല്യവുമെന്നെ വിട്ടകന്നു യൗവ്വനമെന്‍ അരികിലെത്തുംനേരം സൂര്യനാളം പോല്‍ എന്നിലേറ്റ പ്രണയവും എനിക്കായി കാതോര്‍ക്കാതകന്നിരുന്നു നക്ഷത്രക്കണ്ണുളോര്‍മകളും ഇരുട്ടിന്‍ നൊമ്പരവുമായി നീ എന്നിലേക്കണയും യാമത്തിനായ് കാത്തിരിക്കവേ ഇന്നെനിക്കറിയില്ല നീ എനിക്കായി നല്‍കിയോരോര്‍മകള്‍ ഇരുട്ടിന്‍ അന്ധതമസ്സോ പ്രഭാതത്തിന്‍ മഞ്ഞുതുള്ളിയോ ഏതുതന്നെകിലും പ്രിയാ നിനക്കായി രാവുണരും വരെ കാത്തിരിപ്പൂ ഒരായിരം സ്വപ്നങ്ങളുമായ്... |
Thursday 28 July 2016
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment